بررسی میزان آلودگی باکتریولوژیک هوای مرکز دندانپزشکی یکی از بیمارستانهای تهران

زمینه و اهداف: ارائه خدمات در کلینیک‏های دندانپزشکی، شرایط در معرض قرارگیری و آلودگی بیماران و کارکنان به انواع بیوآئروسل هایی را فراهم می نماید که غالباً منشأ آن‏ها دهان بیماران است. این مطالعه با هدف بررسی کیفیت باکتریولوژیک هوای بخش‏های منتخب مرکز دندانپزشکی یکی از بیمارستان های نظامی شهر تهران انجام شد. مواد و روش کار: در این مطالعه مقطعی (cross sectional)، نمونه برداری هوای بخش‏های منتخب به روش غیر فعال انجام شد. کیفیت باکتریولوژیک هوا با انجام آزمایش hpc، شناسائی و شمارش استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا تعیین شد. نتایج حاصل با استفاده از نرم افزار spss 16 و آزمون های t مستقل و آنالیزواریانس یک طرفه (anova) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها و نتیجه گیری: کیفیت باکتریولوژیکی 33/3% از نمونه های هوا در وضعیت نامطلوب و بیشتر از حد استاندارد (cfu/plate/h 25) ارزیابی شدند. تعداد سه شاخص باکتریولوژیک hpc، استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا به ترتیب، 43/8، 31/22 و 36/4 برحسب cfu/plate/h شمارش شد. بیشترین آلودگی هوا در بخش جراحی لثه مشاهده شد. مقایسه میانگین تعداد باکتری های هوای بخش های مورد و شاهد مرکز مورد مطالعه، تفاوت معنی داری نشان می دهد (p<0.05). مطالعه حاضر نشان داد که کیفیت باکتریولوژیک هوای بخش‏های دندانپزشکی در حد قابل قبول نیست و سلامت دندانپزشکان و بیماران را تهدید می نماید؛ بنابراین جهت کاهش بار آلودگی و ارتقاء سلامت کارکنان، استفاده از سامانه تهویه موضعی و وسایل حفاظت فردی و کنترل مداوم کیفیت باکتریولوژیک هوای بخش های دندانپزشکی ضروری است.